Zand

Daar liggen we met velen, korrels zand.
Verstrooid op rotsen, in water en ijs.
We zijn nat en droog, heet en koud,
de wind speelt vaak met ons,
jaagt ons hoog de lucht in
Tot in de wolken, die ons verder dragen,
uren soms dagen
ver vanwaar we komen,
ineens vallen we uit de wolken,
zwevend bereiken we een nieuwe plek.
Soms in het water, dat ons verder draagt,
naar strand en zee.

Wie zijn we, wat is ons doel?
Het antwoord, daar zoeken we naar.
Is het alleen een spel van de elementen,
Waarvan wij deel van uitmaken?
Het antwoord op die vragen is niet makkelijk.
Zo klein, onopvallend, een korrel zand!

Maar we zijn met zeer velen,
overal kom je ons tegen.
Dat is onze kracht!
We maken deel uit van een groot geheel.
Dat de elementen met ons spelen,
brengt ons nieuwe inzichten.
Samen kunnen we veel aan.
Dragen we niet het water overal?
Rivieren en zeeën!
Samen vormen we het land
waarop het gras, de planten en bomen groeien.
Waar de dieren plezier hebben.
Zie: de mens heeft ons nodig.
Die kan zonder ons niet komen en gaan!

Wij, zandkorrels zijn de aarde.
Waarop de mens leven kan.
Nietig, onopvallend,
Maar we kennen het doel,
De zin van ons bestaan!!!