Ongewoon
Ik weet, diep van binnen,
jij houdt van mij en ik van jou.
Ik ben mens, wil je benoemen,
vasthouden, koesteren.
Laten voelen dat ik van je hou.
Denk, gevonden!
In een bloem, in een lach?
Verstijfd in de dood?
In het leven om mij heen?
Springt het heen en weer?
Overal bespeur ik je aanwezigheid.
Ik weet dat je luistert.
Maar ik wil meer.
Je bent dichtbij, toch ver weg.
Ik zoek de stilte, ervaar de ruimte, leeg.
Sta op, zoek verder, ik moet.
Ik roep: ik hou van je!
Smeek, waar ben je?
Ik ben zo moe!
Dan hoor ik je, in je lach,
wat maak je je druk!
Ik ben in je en buiten je
altijd aanwezig.
Ik ben er altijd, waar jij ook bent.
Zelfs voordat je je mij bewust wordt.
Jij bent in mij zoals Ik in jou!
Verrukt koester ik zo’n moment,
het draagt mij door de dag, vooral de nacht.
Allengs leer ik steeds beter je te vinden,
te discussiëren, mij over te geven aan
wat jij mij biedt.
Jij geeft mij de ruimte
om mijn eigen weg te gaan,
Jij laat mij zijn, wie ik ben.
Deze eenheid ervaren is een cadeau!
Jij in mij en ik in jou.
18 juli 2019
Inneke van den Hof
gedachten@innekevandenhof.nl